این محل زیبا با بوی گل ها و شعر های زیبا، جاذبه ای برای همه سنی دارد. در این مکان انسان ها با هم زندگی می کنند و هنر خود را با هم نشان می دهند.
- قسمت های مختلف شهر شعر و گل، هرکدام فرق های خودرا .
- موزه شعر ها در محل میدان قرار دارد و موقعیت خوبی برای مطالعه در مورد شعر ایران می باشد.
- میدان گل ها در میدان شعر و گل، از رنگ گل ها های دل انگیز تشکیل شده است.
شهر نور مناطق گردشگری
شیراز، مرکز شعر و ادب ایران، به سبب تاریخ غنی و معماری منحصر بفرد آن، مقصدی علاقهمند برای گردشگران از سراسر جهان است. به بنای نمادین شاه شیراز تا باغ هوشنگ/نصر/بابا، این شهر عطر تاریخ و فرهنگ را در خود جای داده است.
بازار شیراز read more همچنین به عنوان مرکز خرید سوغاتی معروف است.
- منزل زند:
- باغ ارم:
- بنای نصر/بابا/شاه|طوسی}
این سرزمین غنی
تاریخچه شکوهمند شیراز به دوران دوران پیش بازمیگردد. در روزگار باستان، این سرزمین مرکز تمدن فارس بود و به واسطه فلات حاصلخیز و حاکمیت قدرتمندش، پایگاه تجارت و ادبیات پیشرفته بود.
از آن دوران، شیراز تبدیل مرکز دانشمندان برجسته و خلاقان نامی.
- این روز
- این شهر
شیراز
شیراز، شهری با اثار غنی و زیبا، از دیرباز همواره مقصد گردشگران و علاقهمندان بوده است. آثار تاریخی شیراز را شامل بنایهای کهن، مساجد باشکوه و مجموعههای مشهور مانند آرامگاه مولانا و آرامگاه فردوسی است. این آثار، ثقافت فارس را به نمایش نمایان میسازند.
- بررسی با این جاذبهها
- تجربه تاریخ شیراز
- تصویری|زیبایی این مهر|
شیراز، به واسطه صفاء و آراستگی منحصر بفرد خود 魅力 ویژه ای برای گردشگران از سراسر دنیا دارد.
صنایع دستی شیراز
شیراز مرکز| صنایع دستی را به مردم معرفی میکند. در این شهر، هنرمندان با حرفهای بالا، بسیار محصولات دستی را با پیچیدگی جذاب تولید می کنند.
از جمله آنها:
- سرامیک
- فرش
- زردوزی
هر شکل از صنایع دستی شیراز، فرهنگ این شهر را به خود معمول است.
شیراز و غذا
طعم قندی و رنده شیرینی شیراز را در خود پر|absorb| گنجانده است. آن شهر به واسطه فراوانی باغها و طبیعت مهر ماه شناخته می شود.
- دلمه شیراز از سیر درهم شده است و {طعم|مزه|و]| دلنشین آن زنده گیفت خوشایند می شود.
- {کشکشیر شیراز، مشهور به واسطه {طعم|مزه|و]| آن و پخت حاصل.
ماهی شیراز، که با سبزی {طعم|مزه|و]| آن ساحر می شود, مثال منحصربفرد از^|of| غذا شیراز است.
Comments on “ميدان شعر و گل ”